Conclusie: vrouwen in de politiek

Panelgesprek: Vrouwen in de politiek – Zebrastraat Gent op woensdagavond 4 december

Op woensdagavond kwamen vijf stemmen die rechtstreeks of onrechtstreeks met politiek bezig zijn samen in de Zebrastraat Gent om deel te nemen aan een panelgesprek over vrouwen in de politiek. Onder leiding van moderator Kim Van Criekinge (Volt) voerden Robin Devroe (onderzoekster VUB), Mieke Schauvliege (Vlaams parlementslid en fractieleidster voor Groen), Kamelya Safraoui (Vooruit Tielt), Maja Vande Velde (Volt) en Pauline Van Marcke (Samenéén, jongste burgemeester van Vlaanderen) een openhartige discussie aan de hand van vijf stellingen. Het resultaat was een avond vol boeiende inzichten. 

Een avond in vijf stappen: de besproken stellingen

De avond werd afgetrapt met een schets van de huidige positie van vrouwen in de Belgische politiek. Hoewel het aantal vrouwelijke politici de laatste jaren gestegen is, blijven structurele barrières en culturele drempels hardnekkig aanwezig. Met deze context in gedachten werden de panelleden uitgedaagd om vijf stellingen te bespreken.

Stelling 1: Vrouwen nemen minder politiek initiatief
Het panel kwam tot de volgende conclusie: vrouwen stappen vaker in de politiek vanuit een sociaal engagement dan met een uitgesproken ambitie om een politieke carrière uit te bouwen. 

Stelling 2: Vrouwen worden harder aangepakt dan mannen
Bij de tweede stelling waren de panelleden unaniem. Vrouwelijke politici worden vaker geconfronteerd met kritiek op hun expertise en hebben meer moeite om serieus genomen te worden, zeker als ze ook jong zijn.  Dit leidt tot een constante strijd om zichzelf te bewijzen, wat extra energie en mentale veerkracht vergt. 

Hoewel onderzoek aantoont dat vrouwen gemiddeld gezien hoger opgeleid zijn, moeten ze hun competentie veel harder bewijzen. Gelukkig toont onderzoek ook dat er geen significant gender-gebaseerd competentie verschil ervaren wordt door de kiezer.

Stelling 3: Politiek en gezinsleven combineren is moeilijker voor vrouwen dan voor mannen.

Hoewel huishoudelijke taken steeds vaker gedeeld worden, voelen vrouwen een grotere verantwoordelijkheid en een zwaardere mental load.

Stelling 4: Positieve discriminatie is nodig om vrouwen vooruit te helpen.
Deze stelling bracht uiteenlopende meningen naar voren. Sommigen zagen quota, ook voor topfuncties in het algemeen, als een noodzakelijke stap naar meer inclusie, terwijl anderen wezen op mogelijke nadelen. Een mogelijkheid zou zijn om het ritsprincipe voor de hele lijst, zoals dat nu al in Brussel en Wallonië toegepast wordt, door te trekken naar Vlaanderen. Wat wel duidelijk werd, is dat gendergelijkheid zonder gerichte actie onhaalbaar is en dat er werk aan de winkel blijft.

Stelling 5: Komt het nog goed met vrouwen in de politiek?
De avond sloot af met een optimistische noot. De panelleden benadrukten dat vooruitgang mogelijk is, maar dat het niet vanzelf zal komen. Blijvend engagement en ondersteuning voor en door vrouwen zal nodig zijn. Het belang hiervan reikt verder dan alleen de vrouwen, want zoals Mieke Schauvliege zei “Vrouwenrechten zijn mensenrechten. Als vrouwen achteruit gaan, gaan ook de mannen achteruit.”

Vanuit het publiek (vrouwen én mannen) kwamen als afsluiter nog een aantal boeiende vragen.