Bram Vandeninden

Ik ben opgegroeid in het landelijke Kinrooi, heb jarenlang in Leuven gewoond en woon nu in Muizen bij Mechelen. Die verschillende plekken hebben me gevormd en meegegeven hoe divers ons land is. Van het platteland tot de stad: overal zie je andere uitdagingen, maar ook dezelfde verlangens naar zekerheid, kansen en een leefbare omgeving. Met een master in geografie (specialisatie Earth & Climate) en een doctoraat in public health & sciences heb ik een brede wetenschappelijke achtergrond opgebouwd die me toelaat complexe maatschappelijke uitdagingen — van klimaat en ruimte tot gezondheid en leefbaarheid — met kennis én visie aan te pakken.

Ons land lijkt verdeeld: links tegen rechts, noord tegen zuid, stad tegen platteland, jong tegen oud. Maar vaak zijn het de extremen — van woke-excessen tot extreemrechts — die ons tegen elkaar proberen op te zetten, geholpen door algoritmes en media die verdienen aan conflict en woede. In werkelijkheid staan we veel dichter bij elkaar dan ons wordt verteld. Want wie wil er nu géén betaalbaar dak boven zijn hoofd? Wie wil er nu níét veilig over straat kunnen lopen ongeacht of het 12 uur ‘smiddags  of 1u ’s nachts is? Wie wil er nu geen gezonde lucht inademen, een trein die gewoon rijdt, of de zekerheid dat één job genoeg is om van te leven? Dat is geen kwestie van links of rechts, dat is gewoon menselijk. 

Politiek is voor mij geen kwestie van het managen van de dag tot dag, maar van durven kiezen voor de toekomst. Ik geloof in beleid dat visie koppelt aan feiten, en dossiers en cijfers inzet om echte vooruitgang te boeken. Maar ik vergeet nooit dat achter die cijfers mensen staan – met hun dromen, zorgen en verhalen.

Ik ervaar in Mechelen zelf hoe moeilijk het is om betaalbaar te wonen. In mijn werk als wetenschapper zie ik elke dag hoe mobiliteit, ruimtegebruik en klimaat onze gezondheid beïnvloeden. En ik weet van dichtbij hoe ingrijpend ziekte kan zijn, omdat mijn mama de strijd tegen hersenkanker verloren heeft. Dat maakt deze thema’s voor mij geen abstracte dossiers, maar menselijke kwesties die er écht toe doen. Daarom geloof ik dat de beleidskeuzes die we maken – over wonen, vervoer, klimaat en gezondheid – direct het verschil kunnen uitmaken in het leven van mensen.

Maar visie reikt verder dan het oplossen van de problemen van vandaag. We moeten nu investeren in de basis die onze samenleving op lange termijn draagt: sterke infrastructuur, betaalbare en duurzame woningen, een openbaar vervoersnetwerk dat mensen verbindt, energievoorzieningen die ons onafhankelijk en klimaatneutraal maken, en een gezondheidszorg en onderwijs die iedereen kansen geven. Dit zijn geen kosten, maar investeringen die zich telkens opnieuw terugbetalen – in gezondheid, welzijn en welvaart. 

Mijn principes bij beleidskeuzes zijn: pragmatisch, wetenschappelijk onderbouwd, zonder taboes en met empathie voor mensen. Zonder taboes- we moeten ook durven inzetten op innovatie zoals genetisch geoptiamaliseerde gewassen, kweekvlees en 3D-printing en kernenergie blijft logischerwijs onderdeel van een toekomstige energiemix.

We kunnen ons ook laten inspireren door goede Europese voorbeelden, best practices van andere landen, regio’s en steden. Europa laat ons zien dat vooruitgang mogelijk is. Steden die investeren in modern en betrouwbaar openbaar vervoer maken zich bereikbaar en leefbaar. Het ‘Housing First’-model toont dat dakloosheid en armoede structureel kunnen worden teruggedrongen. Groene stadsplanning, zoals de superblocks in Barcelona, laat zien hoe gezondheid, klimaat en levenskwaliteit samenkomen.